Björg vinkona dvaldi hjá mér í síðustu viku ásamt fjölskyldu og var virkilega gaman að fá þau hingað norður. Við hittumst alltof sjaldan. Við fórum dagsferð í Mývatnssveit með nesti og nýja skó og fórum í göngu um Dimmuborgir sem er mjög fallegur staður. Stefni á að skella mér þangað aftur í desember með Eygló til að hitta sveinkana sem líklega verða þar á ferli.
Annars áttum við bara notalegar stundir auk þess að skella okkur á Dalvík föstudagskvöldið. Við fórum á súpukvöldið sem var mjög skemmtilegt og margt um manninn. Á laugardeginum fór Björg heim til Grindavíkur með allt sitt hafurtask og við skelltum okkur á Fiskidaginn til að sjá herlegheitin. Við smökkuðum eitthvað af fiski, kíktum á markaðinn og Eygló skellti sér á hestbak og svo var haldið heim á leið. Þetta var fyrsta heimsókn mín á fiskidaginn og skemmtilegt hve margir leggja leið sína þangað. Skemmtilega fjölbreyttir fiskréttir voru í boði í miklu magni og gos og íspinnar flæddu um svæðið. Ég vil óska Júlla til hamingju með daginn, hann á heiður skilið fyrir áhugaverða og skemmtilega hátíð. Eitt fannst mér þó með ólíkindum. Þrátt fyrir augljós ruslakör um alla bryggju og fjölda starfsmanna sem sá um að tæma þau þá rataði rusl gestanna ekki alltaf rétta leið og mátti sjá pappadiska, servéttur, gosglös og sælgætisbréf víð og dreif um bryggjuna. Er ekki málið að við Íslendingar förum að ganga betur um. Ég myndi ekki nenna að bjóða fólki til veislu ef það henti leirtauinu og matarafgöngum á gólfið að lokinni veislu og færi svo heim án þess varla að þakka fyrir sig. Að lokum. Takk Dalvíkingar fyrir góðar móttökur og skemmtilega hátíð.
En nú er alvaran tekin við eftir gott sumar hér norðan heiða, sól og ferðalög um nærsveitir.
Hver veit nema ég sýni dugnað og setji myndir inn á næstu dögum
Þangað til næst
Kveðja Drífa